Poczułam jak ustawia mnie z powrotem na ziemi. Złapał mnie za barki i przydusił delikatnie do ściany.
- Słuchaj noo... - zaczął.
Ja to skończyłam. Wydałam z siebie szloch, po czym po moich policzkach popłynęły łzy. Makijaż zaczął się rozmazywać, a ja wyłam coraz głośniej.
Chłopak przyłożył mi rękę do ust, a ja go ugryzłam.
- Auu, co robisz! - warknął.- Przymknij się.
Usłyszeliśmy dzwonek, który zagłuszył mój płacz.
- Nienawidzę cię! - syknęłam ocierając łzy.- Nienawidzę cię! Rozumiesz?! Idę do domu!
Od razu umilkliśmy słysząc czyjeś kroki. Jeden z nauczycieli minął nas szepcząc cicho:
- Ach ta miłość! Potrafi zranić...
Myślałam, że zaraz zapadnę się pod ziemię ze wstydu. Wdech i wydech. Po chwili po płaczu została mi tylko czkawka i zapłakane czerwone oczy. Twarz chłopaka nie zdradzała żadnego uczucia.
- Cholera - mruknął cicho, po czym złapał mnie za ramię.
Poddałam się i zaczęłam iść za nim do naszej klasy. Gdy weszliśmy do środka, wszyscy uczniowie (z wyjątkiem kilku dziewczyn) zawyli w równym "uuuuu"!
- Nomura! Takeida! - warknęła na nas niska, brzydka nauczycielka, trzymając w ręce drewnianą linijkę. - Do ławek. Ja wam dam się spóźniać na matematykę!
- Sadako, jak on całuje! Powiedz nam - syknęła jedna z dziewczyn z pierwszych ławek, szyderczo się uśmiechając.
Przyłożyłam dłoń do twarzy zasłaniając oczy. Usiadłam bezwładnie w ławce, zatapiając szyję i w ogóle całą głowę w swoich blond włosach. MAM DOŚĆ TEJ SZKOŁY!
< Aki D: Cosik się popsuło xdd>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz